Claude VIGEE

.
Nous n’avions presque rien à faire en cette vie,
Si ce n’est de laisser s’assombrir le matin :
La nuit tombe, mais l’enfant veille,
Le coeur dans la forêt.
.
Ce feu de braise enseveli
Sous une souche noire
Entre deux torches de cyprès,
N’est-ce pas l’oeil de la mémoire ?

.
En égarant ta vue
Parmi les rameaux gris
D’un dôme d’olivier,
Tu sauras que ta vie est soudain devenue
.
Un pan de pierre nue.
.
.
.

.
.
.
Ùn avìami guasgi nient’ à fà in sta vita,
Fora che di lacà a mattina, ch’idda abughjessi :
Attrachja, ma pustiighja u ziteddu,
U cori in a furesta.
.
Ssa brunasgia chi piccia ricuparta
Sutt’à un cippu neru
Tra dui fiàcculi di cipressu
Ùn sarà l’ochju di a mimoria ?
.
Ingannendu ti a vista
In i rami grisgi
D’un domu d’alivu
Saparè chi a to vita hè duvintata avà
.
Una facciata di petra nuda
.
.
.
.
in --- L’Acte du Belier --- (Le Soleil sous la mer) ---

Flammarion --- 1972
.
.
.
trad. Stefanu Cesari
.
.